بازی پدل چیست؟

اما بازی راکتی پدل دقیقا چیست، در چه محیطی انجام می‌شود و چه قوانینی دارد؟ در این مطلب، قصد داریم ورزش محبوب پدل، یک تاریخچه‌ اجمالی از آن و ستارگان امروز آن را به شما معرفی کنیم و تجهیزات مورد نیاز برای انجام آن، محیط بازی و قوانین آن را نیز مورد بررسی قرار دهیم.

پدل چیست؟

پدل یک بازی یا ورزش بر پایه راکت است که می‌توان آن را ترکیبی از دو بازی اسکواش و تنیس دانست. این بازی در فضایی بسته، همانند اتاق اسکواش انجام می‌شود، اما قوانین و شکل بازی آن، بیشتر به تنیس شباهت دارد.

در این بازی همانند تنیس، یک تور در میان بازیکنان دو طرف زمین وجود دارد که بازیکنان می‌بایست با ضربه به توپ، آن را از بالای این تور به آن سوی زمین ارسال کنند. شکل زمین این بازی نیز بسیار به زمین تنیس شباهت دارد و از لحاظ اندازه‌ای تفاوتی با آن ندارد. اما در پدل، دیوارهای مکان بسته‌ای که بازی در آن صورت می‌گیرد، بخشی از زمین بازی به شمار می‌روند و بازیکنان می‌توانند پس از برخورد توپ با دیوار، همچنان آن را داخل بازی نگه دارند و به ضربه زدن به آن ادامه دهند.

بازی پدل معمولا به صورت چهار‌نفره انجام می‌شود که دو تن در یک سوی زمین و دو نفر دیگر، در سوی دیگر زمین قرار می‌گیرند و به صورت دو به دو با یکدیگر به رقابت می‌پردازند. اما بسیاری از افراد نیز امروزه این بازی را به صورت دو نفره و یک به یک، همانند تنیس بازی می‌کنند؛ البته که شکل اصلی این بازی، به صورت دو به دو است و نمایانگر ریشه اجتماعی آن است.

تفاوت‌های میان تنیس و پدل

همانطور که پیش‌تر گفته شد، بزرگترین منبع الهام بازی پدل، تنیس بوده است و با تماشای این بازی نیز می‌توانید متوجه شباهت بسیار آن به بازی قدیمی تنیس بشوید. اما تفاوت‌هایی نیز میان بازی پدل و تنیس وجود دارد که مهمترین آنها، فضای بسته زمین پدل است. در واقع، در حالی که بازی تنیس همواره در فضاهایی بزرگ، بدون دیوار یا فنس در اطراف انجام می‌شود، پدل اما در اتاق‌ها یا محوطه‌هایی کوچک، همانند زمین بازی اسکواش برگزار می‌شود.

تفاوت‌های کلیدی دو بازی پدل و تنیس، موارد زیر هستند:

• اندازه زمین: زمین پدل اندازه‌ای کوچکتر از زمین تنیس دارد و خط‌ کشی آن نیز با زمین‌های تنیس بسیار متفاوت است.
• محیط بسته زمین پدل: همانطور که گفته شد، پدل برخلاف تنیس در زمینی بسته بازی می‌شود که اطراف آن با دیوار یا فنس پوشیده شده است و می‌توان توپ را بدون خارج شدن از بازی، با آنها برخورد داد.
• شکل راکت: راکت پدل ساختار و ظاهری مشابه با راکت‌های تنیس دارد؛ اما اندازه آن، کوچکتر از راکت تنیس است و همچنین، هد آن به جای زه‌های بافته شده، به یک صفحه یکپارچه با حفره‌هایی ریز از جنس فایبرگلاس یا فیبر کربن مجهز است.
• نوع توپ: توپ بازی پدل نیز همانند راکت آن، شکلی بسیار مشابه با توپ تنیس دارد، اما اندازه آن از توپ تنیس کوچکتر است.
• نحوه سرو: در بازی پدل، سرو برخلاف بازی تنیس که بالای سر انجام می‌شود، به صورت زیر ساعدی صورت می‌گیرد.
• تکنیک کلی: برخلاف تنیس، بازی پدل چندان به قدرت بدنی شما وابسته نیست و در کل، نیازمند فشار کمتری در دستان شماست.

تاریخچه بازی پدل

بازی پدل به شکل امروزی آن، توسط فردی مکزیکی با نام انریکه کورکرا (Enrique Corcuera) ابداع شده است. کورکرا در اواخر دهه شصت میلادی، زمینی را برای انجام یک بازی راکتی در خانه خود ساخت؛ اما این زمین به دلیل محدودیت اندازه خانه او، کمی از زمین تنیس کوچکتر بود. همچنین انریکه پس از بازی در این زمین، متوجه شد که اگر با نیرویی بیش از حد به توپ‌ها ضربه بزند، آنها را به بیرون از زمین و به خانه همسایگانش می‌فرستد! به همین دلیل نیز او تصمیم گرفت که این زمین بازی را با دیوار احاطه کند.

راکت‌های تنیس عادی، قدرتی بیش از حد در زمین بازی کوچک انریکه داشتند و به همین دلیل، او و دوستانش تصمیم گرفتند که برای بازی در این زمین، از راکت‌های چوبی تنیس ساحلی که بخش مرکزی آنها به جای زه با یک صفحه چوبی پر شده است استفاده کنند. پس از این، انریکه و دوستانش تصمیم گرفتند که قوانینی جدید را برای بازی خود وضع کنند که در آن، ضربه به دیوار قانونی بود و باعث توقف بازی نمی شد. در این نقطه، بازی پدل متولد شد.

بازی پدل بیش از هر چیز به دلیل علاقه بسیار دوستان انریکه به انجام آن در خانه او شهرت و محبوبیت یافت. او دوستان مشهور و سرشناسی داشت که با اعتبار خود، توانستند این بازی را به همگان معرفی کنند. در سال 1974، یکی از دوستان انریکه، یعنی شاهزاده آلفونسوی هوهنلو-لنگنبرگ (Prince Alfonso de Hohenlohe-Langenburg)، بازی پدل را به کشور خود یعنی اسپانیا معرفی کرد و پس از آن نیز دوست آرژانتینی آلفونسو، خولیو مندیتنگی (Julio Menditengui) این بازی را در کشور خود رواج داد. در هر دوی این کشورها، استقبال از پدل به حدی بود که امروزه این ورزش پس از فوتبال در آنها، محبوب ترین ورزش گروهی است.

برای شروع بازی پدل به چه چیزهایی نیاز داریم؟

بازی پدل نیز همانند هر ورزش دیگری، نیازمند تجهیزات و محیطی استاندارد است تا به شکلی صحیح انجام شود. در ادامه، تمامی موارد مورد نیاز برای شروع بازی پدل را به شما خواهیم گفت.

مشخصات زمین بازی پدل

محیط بازی یک زمین پدل، ابعادی معادل با 20 در 10 متر دارد؛ به طوری که هر نیم آن، یک مربع کامل با ابعاد 10 در 10 متر است. همچنین تمامی خطوط در زمین پدل می‌بایست عرضی 5 سانتی‌متری داشته باشند. تور مورد استفاده در این زمین، باید عرضی 10 متری، مطابق با عرض زمین بازی داشته باشد و ارتفاع آن نیز در بخش مرکزی خود 88 سانتی‌متری و در طرفین، 92 سانتی‌متر باشد.

زمین پدل معمولا با دیوارهایی از جنس شیشه اکریلیک یا بتن و توری‌هایی فلزی در بالای آنها احاطه می‌شود. دیوارهای پشت بازیکنان در زمین پدل، می‌بایست حتما از جنس شیشه اکریلیکی باشد و ارتفاعی سه متری نیز داشته باشد. این دیوارها در بخش بالایی، به یک توری فلزی با ارتفاع یک متر تجهیز می‌شوند. دیوارهای جانبی این زمین نیز معمولا از همین جنس ساخته شده است و همانند دیوارهای پشتی، سه متر ارتفاع دارد و یک توری با ارتفاع یک متر نیز بر روی آن قرار می‌گیرد.

درب‌هایی در هر سمت از تور جداکننده در زمین پدل تعبیه شده است که در طول بازی همواره باز می‌مانند و بازیکن می‌تواند از آنها عبور کند؛ زیرا در بازی پدل، در بیرون از محدوده زمین نیز می‌توان به توپ‌ها ضربه زد. سطح زمین پدل معمولا از بتن، چمن مصنوعی یا انواعی خاص از موکت پوشیده شده است.

راکت مورد استفاده در بازی پدل

راکت مورد استفاده در بازی پدل، در ساختار کلی خود به راکت تنیس شبیه است؛ اما دسته این راکت بسیار کوتاه‌تر از راکت تنیس است و بخش هد آن نیز به جای زه، با یک صفحه مسطح از جنس فایبرگلاس، چوب یا فیبر کربن پوشیده شده است. در نتیجه، راکت پدل ظاهری بسیار متفاوت از راکت تنیس دارد. این راکت، دسته‌ای کوتاه و هسته‌ای از جنس اسفنج دارد که پوسته‌ای سخت، ساخته شده از موادی متفاوت از جمله گرافن، فایبرگلاس یا هر ماده سخت دیگری آن را پوشانده است. یک راکت پدل نباید طولی بیش از 45.5 سانتی‌متر و عرضی بیش از 26 سانتی‌متر داشته باشد و ضخامت آن نیز معمولا نباید از 38 میلی‌متر تجاوز کند.

یکی از نکات قابل توجه در ظاهر راکت‌های پدل، حفره‌های متعدد موجود در صفحه آنهاست. این حفره‌ها با هدف کاهش وزن و البته تمایز ظاهری راکت بر روی آن تعبیه شده اند. راکت پدل در سه نوع کلی Diamond یا لوزی، Teardrop یا اشکی و Round یا گرد تولید می‌شود که هر یک، برای سبکی خاص از بازی و بازیکنانی با شرایط فیزیکی متفاوت مناسب هستند. نوع اول یعنی لوزی، قدرت بیشتری را در ضربات در اختیار بازیکن قرار می‌دهد، نوع دوم راکت پدل یعنی نوع اشکی، توازنی کامل را از قدرت و کنترل را به کاربر خود ارائه می‌کند و نوع گرد، بیشتر برای بازیکنان حرفه‌ای مناسب است و کنترلی بسیار بالا را در ضربات به بازیکنان ارائه می‌کند.

توپ مورد استفاده در بازی پدل

همانطور که کمی پیش‌تر گفته شد، توپ پدل شباهت بسیاری به توپ بازی تنیس دارد؛ اما اندازه آن از توپ تنیس کمی کوچکتر است و فشار ساختاری آن نیز از این توپ کمتر است.

طبق قوانین فدراسیون بین‌المللی پدل (FIP)، توپ پدل می‌بایست از لاستیکی به رنگ سفید یا زرد ساخته شده باشد و شعاعی بین 6.32 تا 6.77 سانتی‌متر نیز داشته باشد. همچنین وزن این توپ نیز می‌بایست از محدوده 56 الی 59 گرم تجاوز نکند. فشار داخلی مجاز برای یک توپ پدل نیز در قوانین فدراسیون بین‌المللی این ورزش، 4.6 الی 5.2 کیلوگرم ذکر شده است.

قوانین بازی پدل چیست؟

قوانین بازی پدل، شباهت‌های بسیاری به قوانین بازی تنیس دارد؛ اما چند نکته نیز در قوانین این بازی، شکل آن را نسبت به بازی تنیس متفاوت ساخته اند که در ادامه به آنها اشاره می‌کنیم.

روش امتیاز دهی در پدل

شکل امتیاز دهی در بازی پدل، بسیار مشابه با بازی تنیس و طبق قوانین زیر است:

• یک امتیاز در بازی پدل زمانی به بازیکن اعطا می‌شود که: توپ دو دفعه در سمت بازیکن با زمین برخورد کند، بازیکن توپ را به سمت تور بزند، بازیکن توپ را بدون برخورد با زمین در سمت خود به بیرون از زمین بازی یا به دیوار یا فنس طرف مقابل خود پرتاب کند.
• در پدل نیز همانند تنیس، هر بازی از سه یا پنج ست تشکیل شده است. اولین بازیکنی که بتواند دو ست از سه ست و سه ست از پنج ست را ببرد، برنده بازی محسوب می‌شود.
• بازیکنی که موفق به برد شش گیم شود، برنده ست به شمار می‌رود. همچنین، برای برنده شدن در یک ست این بازی، می‌بایست حداقل دو گیم از رقیب خود جلو باشید.
• در بازی‌های حرفه‌ای پدل، اگر ست با برد شش باره هر بازیکن به اتمام برسد، می‌بایست یک گیم اضافی نیز انجام شود تا نتیجه مساوی به نفع یکی از بازیکنان تغییر یابد. در این گیم، اولین بازیکنی که موفق به کسب هفت امتیاز شود برنده اعلام خواهد شد.
• شکل امتیاز دهی در هر گیم پدل نیز همانند بازی تنیس است؛ به این صورت که امتیاز هر گیم به شکل 15، 30، 40 و در نهایت "گیم" برای هر تیم یا بازیکن افزایش خواهد یافت. اگر گیم با نتیجه 40-40 به پایان برسد، بازی مساوی شده و به اصطلاح گره می‌خورد. برای برطرف سازی این گره، یکی از تیم‌ها یا بازیکنان می‌بایست دو امتیاز بیش از رقیب خود کسب کند. در بازی‌های حرفه‌ای پدل، زمانی که نتیجه گیم 40-40 می‌شود، یک امتیاز طلایی در نظر گرفته می‌شود که هر بازیکن موفق به کسب آن شود، برنده گیم خواهد شد.
• با هر تعداد گیم فرد، سمت بازیکنان در زمین پدل با یکدیگر تعویض می‌شود.

قوانین جزئی در بازی پدل

• سرو در بازی پدل از زیر ساعد و با زاویه‌ای اریب از موقعیت ایستادن بازیکن، به سمت بازیکن حریف انجام می‌شود. سرور (سرو کننده) در این بازی، می‌بایست یک بار توپ را در پشت خط سرویس با زمین برخورد دهد و سپس به سرو بپردازد. همچنین در زمان سرو، بازیکن می‌بایست در ارتفاعی پایین‌تر از کمر خود به توپ ضربه بزند.
• در حین بازی پدل، می‌بایست زمانی توپ ارسال شده به زمین خود را به سمت حریف بازگردانید که توپ یک بار با زمین شما برخورد کرده باشد. این قانون در سایر بازی‌های راکتی همچون تنیس و پینگ پونگ نیز صدق می‌کند؛ اما وجه تفاوت این قانون در بازی پدل این است که حتی در صورتی که توپ در ارسال به سمت شما با دیوار‌های اطراف شما برخورد کند نیز می‌توانید به آن ضربه زده و آن را مجددا به سمت حریف خود بفرستید. در این صورت، شما می‌توانید توپ را پیش از برخورد با زمین نیز به سمت حریف خود بازگردانید؛ اما این ضربه نباید به صورت مستقیم با دیوار یا فنس مقابل برخورد کند.
• بازیکنان پدل می‌توانند با توپ خود در روبروی دیوار سمت خود به بازی بپردازند؛ اما این توپ نباید وارد بخش‌های فنس شده زمین شود.
• اگر زمین بازی دارای در‌های خروجی باشد، بازیکن می‌تواند برای ضربه زدن به توپی که در حال خروج از زمین است، بدون توقف بازی از زمین خارج شود. این شرایط معمولا زمانی پیش می‌آید که توپ اول در زمین حریف با زمین برخورد کرده است و سپس به دیوار جانبی آن خورده است. در این شرایط، بازیکن می‌تواند از زمین خارج شود و توپ را قبل از این که برای بار دیگر به زمین یا دیوارها برخورد کند، به بازی بازگرداند.

نکاتی در مورد بازی پدل برای بازیکنان مبتدی

در حالی که پدل یک بازی نسبتا ساده است که می‌توانید بدون هیچ گونه آموزشی به انجام آن بپردازید، اما ظرافت‌ها و پیچیدگی‌هایی نیز در این بازی، تاکتیک‌های آن و نحوه ضربات آن وجود دارد که دانستن و رعایت آنها، شما را به بازیکن بسیار بهتری تبدیل خواهد کرد. در ادامه، به چند نکته مهم در مورد بازی پدل می‌پردازیم که می‌توانند برای بازیکنان مبتدی این ورزش یا کسانی که به تازگی قصد شروع آن را دارند، بسیار مفید واقع شود.

بازی در مقابل دیوار: بازی با توپ در مقابل دیوارهای شیشه‌ای زمین، یکی از اصلی ترین بخش‌های بازی پدل است؛ به همین دلیل، پیشنهاد می‌کنیم که حین بازی حتما این تاکتیک را به کار بگیرید و دیوارهای زمین را دوست خود بدانید. زمانی که توپ با دیوار برخورد می‌کند، سرعت خود را از دست می‌دهد؛ بنابراین، با برخورد دادن توپ با دیوارهای زمین، زمان بیشتری برای طراحی استراتژی ضربه خود در اختیار خواهید داشت و دیگر لازم نیست که پاسخی مستقیم اما نه چندان حساب شده را به حریف خود در بازی بدهید.

موقعیت بهینه در زمین بازی: زمان تنظیم موقعیت خود در پشت زمین بازی، بهتر است که در موقعیت دقیقا مشابه با موقعیت حریف خود بایستید. موقعیت ایده آل ایستادن در زمین از نظر بسیاری از متخصصین این بازی، یک قدم در پشت خط سرویس و دو قدم در کنار خط جانبی زمین است. همچنین پیشنهاد می‌کنیم که حین ضربات، بیش از حد به تور میانی نزدیک نشوید و همواره فاصله‌ای دو-سه قدمی از آن حفظ کنید.

اهمیت بیشتر کنترل از قدرت: حین بازی پدل، تمرکز خود را صرف رد کردن توپ از تور و رساندن آن به زمین حریف خود کنید و سعی کنید نیروی خود را با ضربات قدرتمند هدر ندهید. این رویکرد، کنترل صحیح توپ به وسیله راکت را به شما می‌آموزد و رفته رفته، تسلطی بیشتر را به بازی برایتان رقم می‌زند. فراموش نکنید که بازی پدل حتی در سطح حرفه‌ای خود نیز یک بازی قدرت محور نیست و کنترل بر روی توپ در آن مهمترین مولفه است.

کفش مناسب برای بازی پدل: بسیاری از بازیکنان پدل، از کفش‌های تنیس در زمین این بازی استفاده می‌کنند؛ اما بازی پدل، فشار بسیاری را بر روی تاندن آشیل بازیکن نسبت به بازی تنیس وارد می‌کند و کفش تنیس، محافظت کافی از این بخش از پای بازیکن را به عمل نمی آورد. بنابراین، پیشنهاد می‌کنیم برای انجام بازی پدل، از یک جفت کفش با کیفیت مخصوص این بازی استفاده کنید تا راحتی حداکثری را در پاهای خود حین بازی تجربه کرده و از آسیب دیدن پایتان حین بازی نیز جلوگیری به عمل آورید.

نام مهمترین تورنمنت بازی پدل چیست؟

مسابقات پرمیر پدل (Premier Padel)، مهمترین تورنمنت بازی پدل برای بازیکنان حرفه‌ای این ورزش به شمار می‌رود. این مسابقات به تازگی با توافق با برگزار‌کنندگان تورنمنت World Padel Tour، با آن یکپارچه شده است و قرار است که از فصل آینده، یعنی 2024، این مسابقات در قالب یک تورنمنت واحد با نظارت فدراسیون بین‌المللی پدل برگزار شوند. برگزارکنندگان این مسابقات به استفاده از نام پرمیر پدل برای این تورنمنت ادامه خواهند داد.

مشهورترین و بهترین بازیکنان پدل در دنیا

پدل یک بازی از کشور اسپانیایی زبان مکزیک است که بعدها در اسپانیا و آرژانتین به محبوبیتی بسیار دست یافت. بدیهی است که با توجه به این محبوبیت، اکثر بازیکنان مشهور این ورزش نیز اهل یکی از این سه کشور هستند.

در ادامه، چندین از مشهورترین و بهترین بازیکنان پدل در دنیا را به شما معرفی خواهیم کرد.

Juan Lebron: بازیکن اسپانیایی پدل خوان لبرون (Juan Lebron)، اکنون موفق به کسب رتبه اول بازیکنان پدل از فدراسیون بین‌المللی پدل شده است و قهرمان جهانی این ورزش نیز به شمار می‌رود.

Alejandro Galan: آلخاندرو گالان (Alejandro Galan)، یار لبرون در تمامی بازی‌های اوست و امروزه با بازی در کنار او در تیم ملی پدل اسپانیا، موفق به کسب لقب قهرمان جهان شده است.

Fernando Belasteguin: فرناندو بلاستگین (Fernando Belasteguin) یک بازیکن اسطوره در ورزش پدل به شمار می‌رود و امروز در سن چهل و چهار سالگی، هنوز هم یکی از برترین بازیکنان این ورزش است و آن را به شکلی حرفه‌ای در بالاترین سطح ممکن دنبال می‌کند.

Arturo Coello: آرتورو کوئلو (Arturo Coello) یکی از جوان ترین بازیکنان حرفه‌ای پدل است که امروزه با استعداد فوق العاده خود، توجه بسیاری از متخصصین این ورزش را به خود جلب کرده است. این بازیکن اسپانیایی در سن نوزده سالگی موفق به کسب مقام اول در مسابقات World Padel Tour شد و به جوان ترین فردی تبدیل شد که برنده این مسابقات شده است.

Bea González: بئاتریس یا بئا گونزالس (Bea González)، امروزه الگوی تمامی بازیکنان زن ورزش پدل است و به نمادی از بازی پدل بانوان بدل شده است. این بازیکن اسپانیایی با وجود سن تنها بیست و دو سال خود، هم در مسابقات قهرمانی اروپای پدل و هم در مسابقات بین‌المللی آن برنده شده است.

Alejandra Salazar: آلخاندرا سالازار (Alejandra Salazar) یک بانوی اسپانیایی بازیکن پدل است که تا به امروز، موفق به برد بیش از 50 بازی در مسابقاتی مهم همچون World Padel Tour شده است.

جمع بندی

پدل یک بازی راکتی بسیار مفرح است که انجام آن، می‌تواند علاوه بر بهبود آمادگی جسمانی شما، روحیه شما را نیز به شکلی مفید افزایش دهد. این ورزش را می‌توان یک بازی نسبتا آسان دانست که نیازی به توان جسمی چندانی ندارد و تنها می‌بایست با انجام مرتب آن، به آن تسلط یافت. اما با این وجود، نکاتی ظریف در مورد این ورزش وجود دارد که در این مطلب به آنها پرداختیم و امیدواریم که با توجه به آنها، بتوانید این بازی را به اصولی ترین شکل انجام داده و از آن لذت ببرید. از شما دعوت می‌کنیم که نظرات و سوالات خود درباره ورزش پدل را در بخش پایینی همین مطلب، با ما و مخاطبین راکت ران در میان بگذارید.